Ziemia – zbyt cenna, by ją rabować

Tekst nr 2

Etiopia jest jednym z najbiedniejszych krajów na świecie. Ma jednak dużo żyznej ziemi, dobrej pod uprawę owoców i warzyw. Duża część tej ziemi nie należy już do jej mieszkańców, ale do inwestorów z krajów globalnej Północy, którzy - z finansową pomocą swoich rządów - kupują lub dzierżawią ziemię w różnych państwach Afryki.

Rosnąca liczba ludzi na Ziemi, stale powiększające się miasta i ogromna konsump- cja w Europie i Ameryce Północnej spowodowały, że kraje bogate nie są w stanie się same wyżywić. Potrzebują więcej taniej ziemi w strefach klimatycznych przyjaznych uprawom. To wszystko ma do zaoferowania Afryka. Dla mieszkańców tego kontynentu ten trend to nic dobrego. Ludzie, którzy do tej pory uprawiali swoją ziemię, są często przesiedlani gdzie indziej. Ceny żywności rosną, bo choć w ich kraju wytwarza się jej wystarczająco dużo, to większość zbiorów inwestorzy zabierają do swoich krajów.

Kolejnym problemem krajów bogatej Północy jest duża konsumpcja mięsa. Mię- so jest składnikiem większości dań w restauracjach fast food np. hamburgerów. Aby wyżywić zwierzęta hodowlane potrzeba dużo paszy. Przyjmuje się, że na tonę mięsa potrzeba średnio 7 ton zboża, które jest składnikiem pasz. Potrzebne jest miejsce do uprawy zboża. Duże koncerny fast foodowe z Europy uprawiają soję (składnik pasz) m.in. w Brazylii. Rosnące zapotrzebowanie skutkuje wycinaniem lasów równikowych, które zamieniają się w pola uprawne. A przecież lasy równikowe są ważnym składni- kiem globalnego ekosystemu, zamieniając szkodliwe CO2 w życiodajny tlen.