Odniesienie do podstawy programowej: W zakresie celów wychowania przedszkolnego:
1) wspomaganie dzieci w rozwijaniu uzdolnień oraz kształtowanie czynności intelektualnych potrzebnych dzieciom w codziennych sytuacjach i w dalszej edukacji;
2) budowanie systemu wartości, w tym wychowywanie dzieci tak, żeby lepiej orientowały się w tym, co jest dobre, a co złe;
4) rozwijanie umiejętności społecznych dzieci, które są niezbędne w poprawnych relacjach z dziećmi i dorosłymi;
7) budowanie dziecięcej wiedzy o świecie społecznym, przyrodniczym i technicznym oraz rozwijanie umiejętności prezentowania swoich przemyśleń w sposób zrozumiały dla innych;
3. Wspomaganie rozwoju mowy oraz innych umiejętności komunikacyjnych dzieci.
Dziecko kończące wychowanie przedszkolne i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
3) uważnie słucha, pyta o niezrozumiałe fakty i formułuje dłuższe wypowiedzi o ważnych sprawach;
8. Wychowanie przez sztukę – muzyka: różne formy aktywności muzyczno-ruchowej (śpiew, gra, taniec).
Dziecko kończące wychowanie przedszkolne i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) śpiewa piosenki z dziecięcego repertuaru oraz łatwe piosenki ludowe; chętnie uczestniczy w zbiorowym śpiewie, w tańcach i muzykowaniu;
9. Wychowanie przez sztukę – różne formy plastyczne.
Dziecko kończące wychowanie przedszkolne i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) umie wypowiadać się w różnych technikach plastycznych i przy użyciu elementarnych środków wyrazu (takich jak kształt i barwa) w postaci prostych kompozycji i form konstrukcyjnych;
12. Wychowanie dla poszanowania roślin i zwierząt.
Dziecko kończące wychowanie przedszkolne i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
2) wie, jakie warunki są potrzebne do rozwoju zwierząt (przestrzeń życiowa, bezpieczeństwo, pokarm) i wzrostu roślin (światło, temperatura, wilgotność); zwiń
Odniesienie do podstawy programowej:W zakresie celów wychowania przedszkolnego:
1) wspomaganie dzieci w rozwijaniu uzdolnień oraz kształtowanie czynności intelektualnych potrzebnych dzieciom w codziennych sytuacjach i w dalszej edukacji;
2) budowanie systemu wartości, w tym wychowywanie dzieci tak, żeby lepiej orientowały... więcej
przedstawienie zagadnienia:
Woda jest konieczna do życia, gdyż warunkuje właściwe funkcjonowanie organizmów, jest też niezbędna w uprawie i w przemyśle. Poprzez zanieczyszczenie środowiska, susze, konflikty zbrojne i kataklizmy, które pustoszą wiele zakątków świata, dostęp do czystej wody pitnej jest często ograniczony. Wielu ludzi na świecie cierpi z powodu pragnienia i chorób wywołanych spożywaniem zanieczyszczonej wody. Na te zagrożenia szczególnie narażone są dzieci, których organizm nie jest jeszcze na tyle silny, aby móc bronić się przed czynnikami chorobotwórczymi. Ze statystyk wynika, że 884 miliony ludzi nie ma dostępu do czystej wody. Zaledwie 3% z nich żyje w Europie, 38% w Afryce, a największy ich odsetek jest w Azji, gdzie wynosi aż 53%. Mieszkańcy Europy zużywają ok. 200 litrów wody dziennie, a mieszkańcy Afryki zaledwie 10 litrów. Międzynarodowe organizacje angażują się w rozwiązanie tego problemu m. in. poprzez wsparcie budowy studni w krajach Globalnego Południa. Zasoby wodne w tych państwach są również uzależnione od gospodarowania nimi w krajach rozwiniętych. Większość ludzi nie jest tego świadoma, zużywając olbrzymie ilości wody zdatnej do picia podczas prania, gotowania czy kąpieli.
cel zajęć:
uwrażliwienie dzieci na problem dostępu do wody oraz kształtowanie postawy odpowiedzialności za oszczędzanie i wykorzystywanie wody
metody:
praca grupowa, praca plastyczna, opowiadanie, dyskusja, prezentacja multimedialna
środki:
piosenka "Szczotka, pasta" zespołu Fasolki (https://www.youtube.com/watch?v=4eG9yWe1eoc), mapa świata, szablon planu dnia (załącznik 1), arkusze z czynnościami do wycinania (załącznik 2), nożyczki, klej, pędzle, farby, kubki z wodą, kartki papieru
przebieg zajęć:
1. Wprowadzenie
Nauczyciel zapoznaje dzieci z tematem zajęć: Woda na wagę złota. Na początek zaprasza wszystkich do wspólnego zaśpiewania piosenki pt. „Szczotka, pasta”. Po wspólnej zabawie pyta uczniów, co jest im potrzebne do mycia zębów.
Przykładowe odpowiedzi:
pasta, szczoteczka, kubek, woda
Po wysłuchaniu odpowiedzi nauczyciel mówi, że jednym z najważniejszych elementów jest woda.
Pyta dzieci skąd bierzemy wodę i wysłuchuje odpowiedzi.
Przykładowe odpowiedzi:
z kranu, z jeziora, z rzeki, z morza, ze sklepu
Nauczyciel pokazuje dzieciom mapę świata i wskazuje na niej źródła wody (oceany, morza, jeziora, rzeki). Uświadamia dzieciom, że są też takie źródła wody jak studnia. Uwrażliwia jednak na fakt, że nie wszystkie wody w jeziorach i rzekach są czyste, dlatego nie ze wszystkich źródeł woda nadaje się do picia.
2. Jak korzystam z wody?
Nauczyciel rozdaje każdemu dziecku szablon planu dnia (załącznik 1) oraz arkusz z czynnościami: wstawanie, mycie zębów, śniadanie, pobyt w przedszkolu, obiad, zabawa, kąpiel, spuszczanie wody w toalecie (załącznik 2). Prosi dzieci, aby wycięły kwadraty, a następnie pokolorowały na niebiesko przedmioty, w których znajduje się woda (wanna, kubek, szklanka z herbatą, zupa, toaleta), a następnie pozostałe elementy obrazków.
Nauczyciel prosi dzieci o zastanowienie się nad porami dnia, w których wykonują poszczególne czynności i pomaga im w przyklejeniu wyciętych obrazków w odpowiednich miejscach ich planu dnia. Prowadzący prosi o wymienienie czynności wymagających użycia wody.
Przykładowe odpowiedzi:
kąpiel, przygotowanie herbaty, gotowanie zupy, mycie zębów, mycie rąk, spuszczanie wody.
Podsumowując, nauczyciel zwraca uwagę na fakt, że w ciągu dnia sięgamy wiele razy po wodę, aby wykorzystać ją w codziennych czynnościach. Podkreśla, że woda jest człowiekowi niezbędna do życia.
3. Bajka pt. „Milla i woda”
Milla i woda
Pewnego wieczoru Milla siedząc przy kolacji z rodzicami była bardzo zamyślona. Słyszała tylko pojedyncze słowa rodziców o suszy.
– Wszystko w porządku, Milla? – zapytała mama.
– Tak, wszystko w porządku, myślę tylko, co narysować na konkurs.
Milla uwielbiała rysować, zawsze chętnie bierze udział w konkursach plastycznych. Termin oddania prac zbliżał się nieubłaganie, a jej nic nie przychodziło do głowy! Milla zasnęła.
Rano budzik wyrwał Millę ze snu. Zaspana dziewczynka poszła do łazienki, by się umyć. Jak co dzień odkręciła kurek i dopiero po chwili zauważyła, że z kranu nie leci woda. Ani zimna, ani ciepła.
W kranie nie było ani jednej kropelki!
– Mamo! Co się stało z wodą? – krzyknęła z łazienki.
– Nie mam pojęcia, córeczko! – odpowiedziała mama – Może to przez tę suszę? Może jakaś awaria?
– To jak ja się teraz przygotuję do szkoły? – zapytała Milla wychodząc z łazienki.
– Milla, idź do sąsiadki, pani Kowalskiej, zapytać, czy u niej też nie ma wody. Może tylko u nas w mieszkaniu coś nie działa? – zaproponowała mama.
Milla ubrała się szybko i poszła. U sąsiadów panowało spore zamieszanie.
– To przez brak wody – powiedziała pani Kowalska rozkładając ręce i uśmiechając się przepraszająco – rano zawsze się spieszymy, a dzisiaj wszystko idzie nie tak. Usłyszałam w radiu, że wody nie będzie w całej dzielnicy.
– No tak, u nas też nie ma wody – pomyślała dziewczynka wracając do domu.
– Mamo, dzisiaj w ogóle nie będzie wody! – krzyknęła Milla od progu. I co teraz?!
– Spróbujmy poszukać wody, żebyś mogła przygotować się do szkoły – odpowiedziała spokojnie mama.
Poszukać wody? Ale gdzie? – pomyślała Milla zdumiona, ale posłuchała mamy i rozpoczęła poszukiwania.
Najpierw poszła do pokoju – na parapecie znalazła konewkę, a w niej odrobinę wody do podlewania kwiatów. W kuchni odkryła prawdziwe skarby – pół szklanki wczorajszej herbaty, trochę wody mineralnej w butelce i wodę w czajniku.
– Weź wodę z czajnika – zaproponowała mama – powinna wystarczyć na umycie buzi i zębów.
– Pół szklanki?! – wykrzyknęła Milla – tylko tyle wody ma mi wystarczyć na poranne mycie?
Może w łazience znajdę jeszcze jakieś zapasy – pomyślała.
W łazience zajrzała nawet pod wannę, gdzie przecież nikt niczego nie chowa. Dziewczynka schyliła się i wytężyła wzrok.Wyraźnie widziała nieduży, poruszający się kształt – coś powoli przesuwało się w jej stronę.
– Jejku! – krzyknęła, gdy spod wanny wyszedł… szczur – Co ty tu robisz?!
Szczur wyglądał na zmęczonego, miał ze sobą plecak i mocno znoszone buty.
– Szukam wody – odpowiedział – Mam na imię Hydruś i wracam właśnie z dalekiej podróży. Bardzo chce mi się pić.
– Ja też szukam wody – powiedziała dziewczynka uśmiechając się, bo chociaż pojawienie się Hydrusia najpierw trochę ją przestraszyło, to szczur wyglądał i zachowywał się tak przyjaźnie, że poczuła do niego sympatię – dzisiaj nie ma wody na całym osiedlu. Mam tylko pół szklanki wody z czajnika i jeszcze trochę wody w butelce. Ach, i jeszcze wodę w konewce do podlewania kwiatów.
– Mam więc dużo szczęścia – ucieszył się Hydruś, a Milla spojrzała na niego zdziwiona – właśnie powiedziała spragnionemu szczurowi, że nie ma wody, a on się ucieszył!
– Tak, tak – pokiwał głową Hydruś – Oboje mamy szczęście! To przecież mnóstwo wody do naszej dyspozycji. I to tu, na miejscu! Nie musimy jej szukać, nosić z daleka, jest czysta i nadaje się do picia.
Milla ciągle nic nie rozumiała.
– Wracam właśnie z dalekiego kraju w Afryce. Często jedyną wodą, którą udawało mi się tam znaleźć była brudna woda z kałuży. W Afryce studni jest bardzo mało.Wszyscy oszczędzają wodę i potrafią dobrze wykorzystać każdą kropelkę. Pół szklanki czystej wody to majątek!
Deszcz w Afryce nie pada często. Najmniejszy nawet deszczyk jest powodem do radości – napełniają się rzeki, nawadniają pola – mówił Hydruś.
– Teraz sama przekonasz się, ile można zrobić mając aż pół szklanki wody. Spróbuj nabrać troszkę i przemyć twarz, a teraz umyj zęby. Widzisz! Udało Ci się! – powiedział Hydruś.
Milla patrzyła na szklankę z niedowierzaniem – udało jej się umyć i nie wykorzystać całej wody!
– Hydrusiu! – wykrzyknęła dziewczynka – Z tego wszystkiego nie poczęstowałam cię wodą!
Hydruś mrugnął do dziewczynki porozumiewawczo.
– Przeżyłaś dzisiaj przygodę prawdziwego podróżnika! A teraz chętnie wypiję wodę, która została w twojej szklance.
Milla przyglądała się swojemu nowemu przyjacielowi – pił wodę powoli, tak, by nie uronić ani kropelki.
– Pyszna woda! Dziękuję! – powiedział, gdy już ugasił pragnienie – Teraz mogę spokojnie ruszyć w dalszą drogę. Pomachał Milli i znikł pod wanną równie szybko i niespodziewanie, jak się pojawił.
– Córeczko! Udało ci się umyć? – krzyknęła z kuchni mama.
– Tak! Miałam aż pół szklanki wody – odpowiedziała dziewczynka z uśmiechem, a mama nie wiedziała czy żartuje, czy mówi na serio.
Milla prawie biegła do szkoły. Na pierwszej lekcji mieli kończyć rysunki konkursowe – Milla miała już pomysł i nie mogła doczekać się rysowania. Z zapałem zabrała się do pracy i pod koniec lekcji praca była gotowa. Narysowała to, o czym opowiadał jej Hydruś – daleki kraj, w którym woda jest prawdziwym skarbem.
Podczas kolacji Mila nie mogła przestać opowiadać o swoich przeżyciach rodzicom.
Wieczorem woda znowu płynęła z kranu – po południu naprawiono awarię. Do kąpieli dziewczynka mogła wykorzystać znacznie więcej niż pół szklanki wody. Nalała jednak do wanny tylko tyle, ile naprawdę potrzebowała, uważając, by nic nie rozchlapać. A myjąc zęby nalała wodę do kubeczka i zakręciła kran.
Od tej chwili Mila zawsze dbała o wodę, aby nie zużywać jej niepotrzebnie.
- Źródło: http://www.e-globalna.edu.pl
Po przeczytaniu bajki, nauczyciel zadaje pytania:
– Do czego Milla potrzebowała wody?
– Gdzie Milla znalazła wodę w domu?
– Skąd przybył Hydruś?
– Dlaczego w Afryce brakuje wody do picia?
– Dlaczego należy oszczędzać wodę?
Odpowiedzi:
– Milla potrzebowała wody do mycia buzi i zębów.
– Dziewczynka znalazła wodę w konewce, w szklance herbaty, w butelce, w czajniku.
– Hydruś przybył z Afryki.
– W Afryce brakuje wody, ponieważ rzadko pada deszcz i jest mało studni.
– Należy oszczędzać wodę, ponieważ w wielu miejscach na świecie jej brakuje.
4. Tam, gdzie woda jest skarbem
Nauczyciel przypomina uczniom, że Milla przygotowywała pracę na konkurs. Pyta dzieci czy pamiętają co postanowiła namalować dziewczynka. Prowadzący rozdaje dzieciom farby, pędzle i kubki z wodą. Prosi, aby uczniowie stworzyli taką pracę, jak w bajce – namalowali kraj, w którym woda jest prawdziwym skarbem.
5. Podsumowanie
Nauczyciel przypomina uczniom, że w wielu rejonach świata, a zwłaszcza w Afryce i Azji ludzie mają problem z dostępem do czystej wody. Uwrażliwia dzieci na oszczędzanie wody i podkreśla, że przez troskę o zakręcanie kranu dbają o to, by na świecie nie marnowano wody, która jest bardzo cennym dobrem.