Odniesienie do podstawy programowej: 1. Kształtowanie gotowości do nauki czytania i pisania.
2. Wspieranie dzieci w rozwijaniu czynności intelektualnych, które stosują w poznawaniu i rozumieniu swojego otoczenia.
3. Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: porozumiewanie się z dorosłymi i dziećmi, zgodne funkcjonowanie w zabawie i w sytuacjach zadaniowych
zwiń
Odniesienie do podstawy programowej:1. Kształtowanie gotowości do nauki czytania i pisania.
2. Wspieranie dzieci w rozwijaniu czynności intelektualnych, które stosują w poznawaniu i rozumieniu swojego otoczenia.
3. Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: porozumiewanie się z dorosłymi i dziećmi, zgodne... więcej
Poruszane zagadnienia:
- podróże i migracje,
- różnice i podobieństwa między ludźmi,
- kultury świata,
- szacunek dla innych ludzi.
Cele:
− rozwijanie w dziecku wrażliwości na traktowanie z szacunkiem osób o innym kolorze skóry, innym wyglądzie,
− próba wyjaśnienia przez dzieci pojęcia szacunku,
− zachęcenie dzieci do odważnych i twórczych wypowiedzi oraz do wyrażania własnych opinii.
Potrzebne materiały: zdjęcia dzieci o różnym wyglądzie – o różnych kolorach oczu, skóry, włosów, odmiennych rysach; papierowa taśma malarska do wyklejenia konturów świata, płyta z muzyką, samoprzylepne karteczki, gruby flamaster.
Na początek
Rozłóż na podłodze zdjęcia osób o różnym wyglądzie. Pozwól, żeby każde dziecko wybrało jedno zdjęcie, daj dzieciom czas na przyjrzenie się osobom ze zdjęć. Poproś, żeby dzieci wymyśliły, jakie imiona mają osoby ze zdjęć. Kiedy podają imiona osób ze zdjęć, możesz je zapisywać flamastrem na karteczkach i przyklejać do zdjęć.
Następnie dzieci wymyślają, kim są i co robią dzieci ze zdjęć. Poproś, żeby każde dziecko opowiedziało o dziecku ze zdjęcia koledze lub koleżance – praca w parach. Po jej zakończeniu spytaj, gdzie mieszkają osoby ze zdjęć. Dopytuj się, dlaczego dzieci tak myślą. Zapytaj, czy chciałyby, żeby dzieci ze zdjęć chodziły razem z nimi do przedszkola. Tak, nie, dlaczego? Zwracaj uwagę na sposób argumentacji; możesz skorzystać ze zwrotów i pytań wspierających dociekanie – zachęcaj dzieci do odkrywania możliwych sposobów myślenia, proponuj rozwijanie wypowiedzi, podanie kontrargumentu.
Utwórz mapę świata, zaznaczając taśmą malarską na podłodze kontury kontynentów. Nazwij głośno wszystkie kontynenty i poproś dzieci, żeby powtórzyły te nazwy. Rozpocznijcie zabawę muzyczną. Zapowiedz dzieciom, że będą teraz mogły podróżować po świecie. Gdy gra muzyka, dzieci spacerują po mapie ze zdjęciami. Na Twój sygnał zatrzymują się i siadają. Gdy dzieci siedzą, podpowiedz nazwę kontynentu, na którym się zatrzymały, i poproś, żeby powiedziały głośno imię dziecka ze zdjęcia. Następnie poproś o wypowiedzi zbudowane według wzoru: „ To jest … (imię). Ona (on) mieszka w ... (nazwa kontynentu)”. Powtórzcie zabawę parę razy, aby dzieci miały możliwość zatrzymania się w różnych miejscach.
Zastanówmy się wspólnie i porozmawiajmy
Zapytaj dzieci, czy mają jakieś pytania. Jeżeli je zadały, zachęcaj do zgłębienia wybranego przez nie pytania lub pytań; korzystaj ze zwrotów i pytań wspierających dociekanie. Jeżeli dzieci nie mają swoich pytań, spróbuj nawiązać rozmowę, zadając któreś z poniższych:
- Co by było, gdyby wszyscy ludzie wyglądali tak samo?
- Czy to dobrze, że różnimy się wyglądem?
− Czy każdy może mieszkać tam, gdzie chce, bez względu na to, jak wygląda?
- Czy każdy powinien móc mieszkać tam, gdzie chce, niezależnie od tego, jak wygląda, np. jaki ma kolor skóry?
− Co to znaczy szanować osoby, które inaczej wyglądają?
Zakończenie
Poproś dzieci, żeby powiedziały o jednej najważniejszej dla nich rzeczy, jaką zapamiętały z zajęć.