/przedstawienie zagadnienia:
W obecnym świecie młody człowiek poszukuje aktywności, w której mógłby odkryć, zaprezentować i rozwinąć swoje zalety, talenty i zdolności. Jedną z takich przestrzeni jest możliwość zaangażowania się w wolontariat. Różnorodność form pracy wolontaryjnej jest nieograniczona. Młody człowiek może zaangażować się w pracę z dziećmi, może pracować w hospicjum, być wolontariuszem w schronisku dla zwierząt czy też pomagać chorym w Afryce. Każda z powyższych form pracy rozwija, uwrażliwia i wskazuje wolontariuszowi wartość bezinteresownej pracy. Wolontariusz angażujący się we wszelakie dzieła z czasem czuje się coraz bardziej potrzebny, przez co jego działania wynikają z potrzeby serca, a nie narzuconych mu z zewnątrz powinności. Wolontariusz jest osobą odważną, sumienną, zaangażowaną, dobrą i pracowitą. Wyżej wymienione cechy kształtują jego osobowość. Każda praca wolontariusza jest oddaniem siebie dla drugiego. Przed wolontariuszem niejednokrotnie stają wielkie wyzwania, dlatego też każdy w zależności od pragnień, zainteresowań, pasji, talentów samodzielnie wybiera miejsca gdzie chce dzielić się sobą z innymi.
/cel zajęć:
wyjaśnienie pojęć wolontariat i wolontariusz
/metody:
dyskusja, zabawa ruchowa, opowiadanie, praca plastyczna, prezentacja multimedialna
/środki:
cechy wolontariusza (załącznik 1), kartki A4, markery, kredki, flamastry, zdjęcia wolontariuszy
(zał. multimedialny 1)
/przebieg zajęć:
1. Wprowadzenie
Nauczyciel przedstawia uczniom temat zajęć: Wolontariat. Co to takiego? Wyjaśnia, że spotkanie będzie dotyczyło tego zagadnienia. Pyta dzieci czy kiedykolwiek słyszały słowo wolontariat lub wolontariusz.
2. Co to jest wolontariat?
Nauczyciel na tablicy zapisuje pionowo hasło „wolontariat”. Wyjaśnia, że będzie odczytywał kolejno zdania, związane z cechami wolontariusza (załącznik 1), które uczniowie muszą odgadnąć. Następnie hasła zostaną dopisane do słowa „wolontariat”, według poniższego schematu. Po zakończeniu ćwiczenia podaje uczniom jedną z definicji wolontariatu.
Definicja:
Wolontariat – to dobrowolne poświęcenie czasu na rzecz tych, którzy tego najbardziej potrzebują. Jest to praca, za którą nie otrzymuje się wynagrodzenia.
3. Pewnego razu wolontariusz…
Nauczyciel dzieli uczniów na trzy grupy. Podział na grupy odbywa się poprzez odliczanie kolejno uczniów, według słów POMOC, WOLONTARIUSZ, PRACA. Uczniowie zapamiętują swoje role i siadają w okręgu. Prowadzący wyjaśnia, że będzie czytał opowiadanie, w którym znajdują się słowa, według których zostali podzieleni. Kiedy usłyszą nazwę swojej grupy, mają wymieniać się miejscami.
Pewnego dnia Piotrek, który był WOLONTARIUSZEM, jak co rano jechał do swej PRACY. PRACOWAŁ on w ośrodku dla ubogich dzieci, gdzie mógł im POMAGAĆ w odrabianiu zadań. Był bardzo uśmiechniętym i życzliwym WOLONTARIUSZEM. Już na samym początku jego PRACY podeszła do niego dziewczynka i poprosiła go o POMOC. Miała trudności z czytaniem więc Piotrek, nie zastanawiając się, udzielił jej POMOCY i razem z nią usiadł przy stoliku, gdzie przez pewien czas czytał z nią książki. Mała Zosia codziennie z WOLONTARIUSZEM czytała jakieś opowiadania i ćwiczyła regularnie, żeby poprawiać swoje umiejętności. Piotrek był bardzo szczęśliwy wtedy, gdy widział jak jego PRACA i POMOC dzieciom uszczęśliwia nie tylko jego. Po czytaniu książek WOLONTARIUSZ zabrał dziewczynkę z grupką innych dzieci na dwór, gdzie mogli wspólnie się pobawić. Podczas zajęć WOLONTARIUSZ Piotrek zobaczył, jak jedna dziewczynka skaleczyła sobie nogę. Już chciał do niej podejść, aby jej POMÓC, kiedy nagle zobaczył jak mężczyzna PRACUJĄCY obok ośrodka, widząc płaczące dziecko, rzuca swoją PRACĘ i podbiegł jej z POMOCĄ. Kiedy WOLONTARIUSZ podszedł do dziewczynki miała ona już zabandażowaną nogę. Piotrek chciał podziękować mężczyźnie za POMOC, której udzielił dziecku. WOLONTARIUSZ uścisnął mu rękę, a mężczyzna odparł, że postawa Piotra pozwoliła mu zrozumieć, że PRACA nie jest najważniejsza, kiedy widzi się płacz dziecka. Dla niego niesienie POMOCY jest czymś wyjątkowym i bardzo się cieszy, jeżeli może komuś POMÓC. Podziękował Piotrowi za to, że pokazał, co powinno być najważniejsze. WOLONTARIUSZ usłyszawszy te słowa bardzo się ucieszył, pochwalił mężczyznę za to jak się zachował i jak szybko POMÓGŁ dziewczynce. Piotrek był bardzo zadowolony z postawy mężczyzny. Cieszył się, bo wiedział, że na świecie jest bardzo dużo ludzi, którzy chcą POMAGAĆ i którzy mogą być WOLONTARIUSZAMI PRACUJĄCYMI dla dobra innych.
4. Wolontariusz i jego praca
Nauczyciel prosi uczniów o przypomnienie kto to jest wolontariusz i czym się zajmuje. Pyta uczniów, czy zapamiętali co robił wolontariusz w wysłuchanym opowiadaniu. Prosi o wykonanie ilustracji ukazujących pracę wolontariusza, którego poznali. Wskazuje przy tym na zadania, które wykonywał. Po zakończonej pracy pyta uczniów czy również chcieliby zostać wolontariuszami jak ich starszy kolega i w czym mogli by pomagać innym?
5. Podsumowanie
Prowadzący podsumowuje zajęcia, wskazując uczniom różnorodność form pracy wolontaryjnej oraz przypomina sposoby zaangażowania w pracę wolontaryjną w ich własnym środowisku.