Odniesienie do podstawy programowej: Jak w scenariuszu. zwiń
Odniesienie do podstawy programowej:Jak w więcej
Banyoka, czyli Wąż
Potrzebne będą: tor przeszkód – jeśli nie mamy do dyspozycji podwórka z kamieniami, krzakami, zbudujmy własny tor za pomocą krzeseł, pudełek zabawek.
Cel: dotrzeć jako pierwszy do mety.
Znajdujemy podwórko z przeszkodami lub urządzamy własny tor przeszkód i wyznaczamy linię startu i mety. Dzielimy dzieci na dwie grupy – po 6 lub więcej osób. Każda grupa tworzy węża – dzieci siadają na ziemi, jeden za drugim, obejmując osobę z przodu, zginając nogi w kolanach. Ręce kładziemy w pasie lub na ramionach osoby przed nami. Każdy wąż porusza się razem pełzając, tzn. nie odrywając stóp od podłoża (przesuwamy się do przodu „zakotwiczając” pięty w podłożu) i kołysząc na boki. Węże poruszają się wyznaczoną trasą wokół toru przeszkód w kierunku mety. W czasie wyścigu dzieci tworzące węża nie mogą się rozłączać, co czyni zabawę śmieszną i niebanalną, kiedy muszą pokonywać jakieś przeszkody terenu. Wygrywa drużyna, która jako pierwsza „dopełza” do mety.
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=JJQ9bOwQu7k
Nchuba
Potrzebne będzie: 10 okrągłych kamyczków do łapania plus większy kamyk do podrzucania.
Cel: przesunięcie kamyków z obrzeża dołka do jego środka.
Wykopujemy w ziemi płytki dołek o średnicy około 25 cm (ewentualnie rysujemy kredą/patykiem okrąg o tej średnicy). Kładziemy wszystkie 10 kamyków wokoło dołka, około 10 cm od brzegu. Uczestnicy siadają naokoło dołka i po kolei rzucają w górę w powietrze jeden większy kamyk. Zanim go złapiemy, musimy przesunąć kamyk z obrzeży dołka do jego środka. Ale uwaga – podrzucamy i przesuwamy za pomocą jednej, tej samej ręki! Jeśli popełni błąd, swoją szansę ma kolejny gracz. Wygrywa ten, kto wrzuci wszystkie kamyczki z okręgu do środka za jedną kolejką.
http://www.youtube.com/watch?v=EVBImhBo5ZM&feature=player_embedded