Odniesienie do podstawy programowej: Jak dla właściwego scenariusza. zwiń
Odniesienie do podstawy programowej:Jak dla właściwego więcej
Materiał dodatkowy nr 1
Sytuacja żywnościowa w czterech wybranych krajach: Sudan Południowy, Afganistan, Palestyna, Libia, oraz przykłady projektów, których celem jest poprawa dostępu do żywności w wyżej wymienionych krajach.
Materiał dla uczniów
Sudan Południowy
Dekady wojen domowych pozostawiły wyraźny ślad na populacji Sudanu, pozbawiając życia około 2 mln ludzi, a wielu innych zmuszając do emigracji. Dziś, w czasach względnego spokoju, uchodźcy wracają do ojczyzny z obozów w Kenii, Etiopii, Czadzie i Egipcie. To, co tu zastają jest nieraz przyczyną rozczarowań: nie ma wody, pracy, edukacji – nie ma perspektyw. Kraj jest regularnie nękany przez susze i głód. Szacuje się, że każdego dnia ponad 4 milionom Sudańczyków nie starcza żywności. Te trudne warunki, w połączeniu z bardzo ograniczonym dostępem do opieki lekarskiej, prowadzą do epidemii malarii, cholery, gruźlicy, dengi i zapalenia opon mózgowych. Lata wojen sprawiły, że tradycyjna wiedza na temat upraw, rolnictwa i hodowli została zapomniana. Niektórzy decydują się wyjechać powtórnie – i w większości trafiają do slumsów ugandyjskich i etiopskich miast. Inni zostają, licząc, że coś się zmieni.
Afganistan
Średnia Zawodowa Szkoła Rolniczo-Weterynaryjna w Kabulu powstała w 1959 roku. Początkowo kształciła uczniów głównie pod kątem weterynarii, lecz z czasem program został rozszerzony o profil rolniczy. Jej absolwenci byli bardzo cenieni w całym Afganistanie, z łatwością znajdowali pracę przyczyniając się do rozwoju rolnictwa oraz rozpowszechniania wiedzy o nowoczesnych sposobach uprawy ziemi i hodowli zwierząt. Budynek szkoły, akademik, biblioteka oraz laboratoria zostały zniszczone podczas działań wojennych. Była to ogromna strata dla Afganistanu, 80% społeczeństwa kraju żyje z rolnictwa i dzięki niemu. W wyniku strat ludzkich i przesiedleń, w Afganistanie zanikły tradycyjne metody uprawy i hodowli, wiele terenów rolniczych pozostaje zaminowanych.
Autonomia Palestyńska
Trwający dziesięciolecia konflikt pomiędzy Izraelem a Palestyną odnajduje odbicie w gospodarce Autonomii Palestyńskiej, szczególnie w pogarszającej się kondycji rolnictwa i fatalnym stanie infrastruktury. Pogarsza się zaopatrzenie gospodarstw domowych. Według raportu Banku Światowego, 60% społeczności zamieszkującej Zachodni Brzeg żyje poniżej granicy ubóstwa. W regionie dominują małe gospodarstwa rolne, rozdrobnienie własności spowodowane jest między innymi budową muru oddzielającego zwaśnione społeczeństwa. Docelowa długość zapory to 670 km, wybudowano już 243 km. Po zakończeniu przedsięwzięcia 38 miast zamieszkałych przez 50 tysięcy Palestyńczyków zostanie otoczonych murem. Wielu z nich znajdowało zatrudnienie na terenach Izraelskich. Teraz odcięci są nie tylko od miejsca pracy – często mają utrudniony dostęp do własnych pól i ujęć wody.
Libia
Szacuje się, że już ponad 300 tysięcy osób zdecydowało się na ucieczkę z ogarniętego wojną kraju. Niestety, sytuacja wewnątrz Libii jest na tyle niebezpieczna, że nadal nie ma możliwości dotarcia do potrzebujących
Kilka tysięcy uchodźców z Libii utknęło na granicy z Egiptem, który nie wpuszcza ich na swoje terytorium. Uchodźcami są głównie obywatele państw trzecich, którzy uciekli przed działaniami zbrojnymi.
Nie mogą przedostać się dalej, bo nie posiadają ani dokumentów, ani biletów na dalszą podróż. Są skazani na pomoc humanitarną, ponieważ nie wolno im rozbijać namiotów, ani gotować. Wśród uciekinierów jest wiele matek z niemowlętami. Najbardziej potrzebne są mleko, odżywki dla dzieci, pieluchy, woda, środki higieniczne dla kobiet i środki czystości.