Odniesienie do podstawy programowej: W zakresie celów wychowania przedszkolnego:
1) wspomaganie dzieci w rozwijaniu uzdolnień oraz kształtowanie czynności intelektualnych potrzebnych dzieciom w codziennych sytuacjach i w dalszej edukacji;
4) rozwijanie umiejętności społecznych dzieci, które są niezbędne w poprawnych relacjach z dziećmi i dorosłymi;
5) stwarzanie warunków sprzyjających wspólnej i zgodnej zabawie oraz nauce dzieci o zróżnicowanych możliwościach fizycznych i intelektualnych;
7) budowanie dziecięcej wiedzy o świecie społecznym, przyrodniczym i technicznym oraz rozwijanie umiejętności prezentowania swoich przemyśleń w sposób zrozumiały dla innych;
9) kształtowanie u dzieci poczucia przynależności społecznej (do rodziny, grupy rówieśniczej i wspólnoty narodowej) oraz postawy patriotycznej;
10)zapewnienie dzieciom lepszych szans edukacyjnych poprzez wspieranie ich ciekawości, aktywności i samodzielności, a także kształtowanie tych wiadomości i umiejętności, które są ważne w edukacji szkolnej;
W zakresie kształtowania umiejętności:
1. Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: porozumiewanie się z dorosłymi i dziećmi, zgodne funkcjonowanie w zabawie i w sytuacjach zadaniowych.
Dziecko kończące wychowanie przedszkolne i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
2) przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej (stara się współdziałać w zabawach i w sytuacjach zadaniowych) oraz w świecie dorosłych;
9. Wychowanie przez sztukę – różne formy plastyczne.
Dziecko kończące wychowanie przedszkolne i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) umie wypowiadać się w różnych technikach plastycznych i przy użyciu elementarnych środków wyrazu (takich jak kształt i barwa) w postaci prostych kompozycji i form konstrukcyjnych;
10. Wspomaganie rozwoju intelektualnego dzieci poprzez zabawy konstrukcyjne, budzenie zainteresowań technicznych.
Dziecko kończące wychowanie przedszkolne i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) wznosi konstrukcje z klocków i tworzy kompozycje z różnorodnych materiałów (np. przyrodniczych), ma poczucie sprawstwa („potrafię to zrobić”) i odczuwa radość z wykonanej pracy; zwiń
Odniesienie do podstawy programowej:W zakresie celów wychowania przedszkolnego:
1) wspomaganie dzieci w rozwijaniu uzdolnień oraz kształtowanie czynności intelektualnych potrzebnych dzieciom w codziennych sytuacjach i w dalszej edukacji;
4) rozwijanie umiejętności społecznych dzieci, które są niezbędne w poprawnych... więcej
Pieter Bruegel Starszy namalował w roku 1560 obraz „Zabawy dziecięce”, który pokazuje ludzi zajmujących się różnymi zabawami i grami. Przedstawił na nim 78 zabaw dziecięcych, wśród których rozpoznajemy znane do dzisiaj (ciuciubabka, wyścigi, chodzenie na szczudłach, toczenie koła, gra w piłkę i wiele innych). Zabawy te są znane dzieciom na całym świecie.
Poruszane zagadnienia:
− różnorodność
− kreatywność
− zrównoważony rozwój
Cele ogólne:
− pobudzanie kreatywności
− rozwijanie ciekawości dzieci
− ćwiczenie samodzielności intelektualnej
− ponowne wykorzystanie przedmiotów
Cele szczegółowe:
− rozwijanie wyobraźni oraz sprawności manualnej
− doskonalenie sprawności ruchowej
− ćwiczenie małej motoryki ręki
− rozwijanie spostrzegawczości
− dokonywanie własnych wyborów
Środki dydaktyczne:
− różne zabawki
− przedmioty codziennego użytku: stare skarpetki, pudełka, nakrętki, sztućce
− flamastry
− cienkie białe kartki
− grube świecowe kredki
− igła i nitka, klej, guziki, kolorowe ścinki materiałów
− spokojna muzyka na płycie CD, odtwarzacz CD
− sznurki
− baloniki
Uwaga:
Wybrane zabawki i materiały przygotuj przed zajęciami. Ułóż je na środku sali i przykryj materiałem.
Przebieg:
1. Dzieci siadają wokół wielkiej tajemniczej góry przykrytej materiałem. Zapytaj dzieci: co może być schowane pod
materiałem? Dlaczego tak właśnie myślicie? Warto wysłuchać, jakie skojarzenia mają dzieci. Wysłuchaj uważnie uzasadnienia tych skojarzeń. Kiedy wszystkie dzieci wypowiedzą się, ściągnij materiał i odkryj zgromadzone przedmioty.
2. Poproś dzieci, aby przyjrzały się zgromadzonym przedmiotom. Każde dziecko może wybrać jeden, którym po skończonych zajęciach będzie mogło się bawić. Zachęć dzieci do sięgnięcia po taki przedmiot, na jaki mają ochotę. Każde dziecko krótko wyjaśnia swój wybór.
3. Zapytaj dzieci: co to jest zabawka? Czemu służą zabawki? Czy wszystkie dzieci na świecie bawią się zabawkami? Czy dorośli mają swoje zabawki? Jeśli tak, to jakie? Czym bawią się zwierzęta? Jaka jest Twoja ulubiona zabawka i dlaczego? Itp. Dzieci również powinny zadawać pytania. Zachęć je do tego, mówiąc: o co jeszcze możemy zapytać? Np. dlaczego dziewczynki wolą bawić się lalkami, a chłopcy samochodami?
4. Dzieci siadają w kole. Poproś je, aby dotknęły swoich ubrań: bluzy, spódniczek, sweterków, spodni, a także włosów czy dywanu. Zapytaj: jakie one są w dotyku? Niech dzieci spróbują użyć właściwych określeń dla danej faktury, czy dotknięte przedmioty są gładkie, chropowate, śliskie, miękkie? Zaprezentuj gotowe kartoniki z różnymi materiałami przyklejonymi na wierzchu kartonika: papier ścierny, sztruks, przyklejone zapałki bez siarki, folia plastikowa do kanapek, flanela itp. Wytłumacz dzieciom, co to jest faktura.
5. Zaproponuj zabawę w detektywów powierzchni: rozdaj cienkie kartki, świecowe kredki i pokaż, jak można wyszukiwać faktury. Dzieci w poszukiwaniu różnych faktur rozchodzą się po całej sali. Po skończonej zabawie wypowiadają się, czy łatwo było znaleźć nowe, czym się kierowały w trakcie poszukiwań.
6. Po skończonej zabawie zapytaj dzieci, czym bawi się Zog na swojej planecie? Czym bawią się mali mieszkańcy planety Zoga? Jakimi zabawkami chcieliby się bawić? Czy możemy zrobić zabawki dla małych przyjaciół Zoga z planety Zargot? Zaproś dzieci do tworzenia zabawek ze zgromadzonych materiałów. Podziel dzieci na 3 grupy. Grupa 1 ma zrobić coś miękkiego, grupa 2 – coś twardego, grupa 3 – coś śliskiego. Po skończonej pracy dzieci prezentują sobie gotowe zabawki.