Odniesienie do podstawy programowej: W zakresie celów wychowania przedszkolnego:
1) wspomaganie dzieci w rozwijaniu uzdolnień oraz kształtowanie czynności intelektualnych potrzebnych dzieciom w codziennych sytuacjach i w dalszej edukacji;
2) budowanie systemu wartości, w tym wychowywanie dzieci tak, żeby lepiej orientowały się w tym, co jest dobre, a co złe;
4) rozwijanie umiejętności społecznych dzieci, które są niezbędne w poprawnych relacjach z dziećmi i dorosłymi;
5) stwarzanie warunków sprzyjających wspólnej i zgodnej zabawie oraz nauce dzieci o zróżnicowanych możliwościach fizycznych i intelektualnych;
7) budowanie dziecięcej wiedzy o świecie społecznym, przyrodniczym i technicznym oraz rozwijanie umiejętności prezentowania swoich przemyśleń w sposób zrozumiały dla innych;
9) kształtowanie u dzieci poczucia przynależności społecznej (do rodziny, grupy rówieśniczej i wspólnoty narodowej) oraz postawy patriotycznej;
10)zapewnienie dzieciom lepszych szans edukacyjnych poprzez wspieranie ich ciekawości, aktywności i samodzielności, a także kształtowanie tych wiadomości i umiejętności, które są ważne w edukacji szkolnej;
W zakresie kształtowania umiejętności:
1. Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: porozumiewanie się z dorosłymi i dziećmi, zgodne funkcjonowanie w zabawie i w sytuacjach zadaniowych.
Dziecko kończące wychowanie przedszkolne i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
2) przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej (stara się współdziałać w zabawach i w sytuacjach zadaniowych) oraz w świecie dorosłych;
4. Wspieranie dzieci w rozwijaniu czynności intelektualnych, które stosują w poznawaniu i rozumieniu siebie i swojego otoczenia.
Dziecko kończące wychowanie przedszkolne i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) przewiduje, w miarę swoich możliwości, jakie będą skutki czynności manipulacyjnych na przedmiotach (wnioskowanie o wprowadzanych i obserwowanych zmianach);
2) grupuje obiekty w sensowny sposób (klasyfikuje) i formułuje uogólnienia typu: to do tego pasuje, te obiekty są podobne, a te są inne;
3) stara się łączyć przyczynę ze skutkiem i próbuje przewidywać, co się może zdarzyć. zwiń
Odniesienie do podstawy programowej:W zakresie celów wychowania przedszkolnego:
1) wspomaganie dzieci w rozwijaniu uzdolnień oraz kształtowanie czynności intelektualnych potrzebnych dzieciom w codziennych sytuacjach i w dalszej edukacji;
2) budowanie systemu wartości, w tym wychowywanie dzieci tak, żeby lepiej orientowały... więcej
Zrównoważony rozwój to takie gospodarowanie światem i jego naturalnymi zasobami, aby współgrały ze sobą harmonijnie środowisko naturalne, ludzie i ekonomia.
Poruszane zagadnienia:
− zrównoważony rozwój
− surowce naturalne
− odpowiedzialność
Cele ogólne:
− zapoznanie dzieci z podstawowymi surowcami naturalnymi
− przygotowanie dzieci do rozmowy o zrównoważonym rozwoju
− kształtowanie szacunku do przyrody i jej naturalnych zasobów
− poszerzanie wiedzy dzieci nt. niebezpieczeństw, jakie zagrażają przyrodzie ze strony ludzi
Cele szczegółowe:
− ćwiczenie przyporządkowywania do zbiorów
− trening spostrzegawczości
− ćwiczenia sensoryczne (rozpoznawanie dotykowe)
− ćwiczenie sprawności motorycznej
− rozwijanie swobody twórczej
Środki dydaktyczne:
− obrazki przedstawiające elementy przyrody (kamień, drzewo, rzeka, góra, pustynia, morze itp.) oraz elementy antropogeniczne (fabryka, kamieniołom, piękny budynek, platforma wiertnicza, sielski dom na wsi, ślimaki autostrady, samochód)
− szarfa lub sznurek w dwóch kolorach, z których można zrobić „zbiór”
− surowce mineralne (bryłki węgla, kamienie: kostropate, nie otoczaki, bryłki soli, kawałki drewna, kawałki metalu: stal
miedź itp., bryłka gliny)
− pudełka (np. po butach) z wyciętym z boku otworem o średnicy odpowiadającej rączce dziecka – tyle sztuk, ile surowców
− duża babka drożdżowa z bakaliami (jedna lub więcej, w zależności od ilości dzieci)
Przebieg:
1. Rozłóż na podłodze pomieszane obrazki przedstawiające elementy przyrody oraz te przedstawiające elementy stworzone
przez człowieka. Spytaj dzieci, czy wiedzą, co przedstawiają obrazki. Następnie zapytaj, które obrazki im się
najbardziej podobają. Poproś dzieci, by podzieliły obrazki na dwie kategorie/ zbiory. Daj dzieciom czas na wykonanie
zadania. Zapytaj dzieci, jak podzieliły zdjęcia, według jakiego klucza.
2. Spytaj dzieci, czy wiedzą, z czego robi się te rzeczy, które stworzył człowiek: domy, samochody, ulice. Wprowadź pojęcie „surowce naturalne”. Zapytaj dzieci, czy pamiętają, z czego robi się rzeczy na planecie Zoga? Otwórz książeczkę „Przygody Zoga” i wspólnie sprawdźcie odpowiedź.
3. Powiedz dzieciom, że w sali ukryłaś/eś kilka (podaj liczbę) pudełek z niespodziankami. Poproś je, aby ich
poszukały i je przyniosły. Usiądźcie we wspólnym kole i pobaw się z dziećmi w rozpoznawanie poprzez dotykanie.
Niech chętne dzieci wkładają rączki przez otwory do pudełek i zgadują, co jest w środku. Potem wyjmijcie
schowane przedmioty (surowce) i ustalcie wspólnie, co było w środku.
4. Spytaj dzieci, czy wiedzą, skąd się bierze te surowce, np. kamień do budowy domów. Wykorzystaj pacynkę Zoga, który opowie, jak wydobywa się surowce. Przykładowe filmy znajdują się np. tu:
http://www.youtube.com/watch?v=idc7mZ6naI0
http://www.youtube.com/watch?v=MHutG0e58os
5. Powiedz dzieciom, że będą teraz brały udział w konkursie: kto wydobędzie najwięcej surowców w jak najkrótszym czasie. Ziemią będzie babka bakaliowa. Bakalie to surowce tkwiące w ziemi. Koparkami są paluszki. Jeśli dzieci jest zbyt dużo, podziel je na kilkuosobowe grupy i przeprowadź konkurs w grupach, używając kilku babek. Po przeprowadzonym konkursie przyjrzyjcie się razem temu, co zostało z babki.
6. Sesja dociekań filozoficznych. Jeśli dzieci pod wpływem zabawy samodzielnie zaczną komentować i zadawać pytania, to bardzo dobrze, jeśli nie – wykorzystaj pacynkę Zoga, by porozmawiać o tym, co się przed chwilą stało, co o tym myślą. Jak się z tym czują? Zog może powiedzieć, że fajnie było dostać jak najwięcej bakalii, ale teraz mu smutno, bo nie ma już babki. Jeśli dzieci mają problemy z samodzielnym zadawaniem pytań, możesz zadawać następujące pytania:
− Jak teraz wygląda ciasto?
− Czy ktoś chciał zjeść ciasto?
− Czy widząc, jak wygląda ciasto, dzieci są zadowolone z posiadania bakalii?
− Co jest ważniejsze dla dzieci: ciasto, bakalie czy może obie rzeczy są równie ważne?
− Czy możliwe jest dostanie się do bakalii bez niszczenia ciasta?
− Co można zrobić, by dostać się do bakalii, nie marnując ciasta?
− Czy ziemia i natura są piękne?
− Co wam się konkretnie podoba?
− Czy surowce są potrzebne?
− Czy musimy je wydobywać?
− Jak trzeba to robić, żeby nie niszczyć ziemi?
7. Jeśli masz więcej surowców (kamienie, metale, kawałki drewna), możesz powiedzieć dzieciom, że mogą sobie wybrać jakiś surowiec i zabrać go do domu).