Statystyki i życie

Społeczne i emocjonalne aspekty uczenia się:
- kształtowanie umiejętności radzenia sobie z emocjami oraz empatii.

Cele z zakresu edukacji globalnej:
- poznanie sytuacji rówieśników z całego świata,
- interpretacja globalnych statystyk.

Cele ogólnoedukacyjne:
- odgrywanie ról,
- prowadzenie wywiadu,
- ćwiczenie empatii poprzez aktywne słuchanie i zadawanie pytań.

Poruszane zagadnienia:
- różnice,
- podobieństwa.

Środki dydaktyczne:
- karta pracy "Dzieci świata" – po jednej na osobę,
- karta pracy "Formularz" – po jednej na osobę,
- karta z faktami i statystykami "Świat nierówności" (karta pracy scenariusza zajęć "Kto pierwszy"),
- taśma malarska,
- mapa świata z zaznaczonymi państwami.

Czas: 45 minut.

WPROWADZENIE
Zapowiedz zabawę „wszyscy, którzy”. Poproś uczniów i uczennice, by ustawili swoje krzesła w kole. Krzeseł powinno być tyle, ile osób na sali minus 1. Stań w środku koła. Ty również bierzesz udział w zabawie. Poproś, by na twój sygnał, wszyscy którzy spełniają wymienione przez Ciebie kryterium, wstali i zamienili się miejscami. Osoba, która nie zdążyła dobiec na nowe miejsce i została bez swojego miejsca, staje w środku koła i wydaje kolejne polecenie. W tej grze kryteria powinny odnosić się do informacji o rodzinie, najbliższym otoczeniu i zainteresowaniach.

Przykładowe polecenia:
- wszyscy, którzy mają starszą siostrę,
- wszyscy, którzy mają brata,
- wszyscy, którzy mieszkają w bloku,
- wszyscy, którzy chodzą na pływalnię,
- wszyscy, którzy mają jakieś zwierzątko w domu,
- wszyscy, którzy lubią odrabiać pracę domową z matematyki,
- wszyscy, którzy pomagają rodzicom sprzątać/gotować.

ODGRYWANIE ROLI
Po zakończonej grze zostańcie w kole. Podsumuj grę, mówiąc, że dotyczyła informacji o życiu, rodzinie i zainteresowaniach uczniów i uczennic. Poinformuj uczniów i uczennice, że teraz poznają kilkoro dzieci z różnych krajów na świecie. Rozlosuj wśród uczniów i uczennic pocięte karty "Dzieci świata". Daj im chwilę na zapoznanie się z osobą przedstawioną na wylosowanej karcie. Zadaniem uczniów i uczennic będzie wcielenie się w osobę
z karty i przedstawienie się koledze/koleżance. Po 5 minutach poproś, by uczniowie i uczennice dobrali się w pary i w dwóch zdaniach przedstawili się partnerom/partnerkom. Następnie rozdaj wszystkim kopię karty pracy "Formularz" i poproś o wypełnienie informacji o nowo poznanym dziecku, którego rolę odgrywali.

Gdy wszyscy skończą się przedstawiać, zapytaj klasę o wrażenia z gry. Czy w nowo poznanych, przedstawionych osobach było coś szczególnego? Coś, co zwróciło uwagę uczniów i uczennic? Coś, o czym chcieliby porozmawiać? Zapisz zgłaszane przez uczniów i uczennice pomysły i problemy do dyskusji na tablicy.

WYWIAD
Podziel uczniów i uczennice na 2 równe grupy. Poleć im, by utworzyli 2 koła: wewnętrzne i zewnętrzne. Uczniowie i uczennice siedzą parami, twarzą do siebie. Osoby siedzące wewnątrz koła pozostają w roli. Ich zadaniem jest udzielenie wywiadu osobom z koła zewnętrznego. Osoby z koła zewnętrznego mogą zadać 3 pytania, dzięki którym poznają postaci, w które wcielili się koledzy i koleżanki. Po każdej serii 3 pytań dajesz sygnał do zmiany miejsc. Uczniowie i uczennice z wewnętrznego koła przesuwają się o jedno miejsce w prawo. Procedura powtarza się 2 razy. Następnie to osoby z koła wewnętrznego zaczynają prowadzić wywiad, a osoby z koła zewnętrznego wcielają się w role poznanych wcześniej postaci. Upewnij się, że każdy miał szansę prowadzić wywiad i udzielać go. Zadawane pytania mogą dotyczyć zarówno informacji zawartych w kartach "Dzieci świata" jak i innych, wyobrażonych przez dzieci szczegółów dotyczących życia ich rówieśników w innych krajach.

PODSUMOWANIE NA FORUM KLASY
Przyklej na podłodze taśmę malarską. Poproś uczniów i uczennice o ustawienie się na wyznaczonej przez taśmę linii. Zapowiedz, że będziesz wywoływać różne osoby. Zadaniem uczniów i uczennic jest zrobienie kroku do przodu za każdym razem, gdy wyczytana przez Ciebie informacja będzie prawdziwa dla postaci, w którą się wcielili. Jeśli uczniowie i uczennice nie znają prawdziwej odpowiedzi na pytanie, mogą zgadywać.

Stwierdzenia:
- jestem chłopcem…
- jestem dziewczynką…
- mam 10 lat…
- mieszkam w Afryce…
- mieszkam w Azji…
- mam rodzeństwo…
- chodzę do szkoły…
- mam swoje łóżko…
- mieszkam w domu z cegły lub kamienia…
- mieszkam w mieście…
- mieszkam na wsi…
- mam w domu telewizor…
- mam swój własny pokój…
- pomagam rodzicom w pracy…
- mam dużo wolnego czasu…
- mam buty…
- lubię grać w gry komputerowe na swoim komputerze…
- mogę kupić sobie słodycze lub zabawki…

W czasie gry zwracaj uwagę uczniów i uczennic na to, gdzie stoją, jakich udzielają odpowiedzi, gdzie stoją inni, jakie są podobieństwa miedzy życiem i sytuacją, co myślą na temat sytuacji przedstawianej przez siebie postaci.