SCENARIUSZE

Zależymy od siebie nawzajem

Opis: "Droga czerwonej lodówki– Historia Hariego" - materiał dodatkowy dla scenariusza „Sieć współzależności” Stowarzyszenia Edukacji Nieformalnej „Meritum”. Materiały pochodzą z publikacji wydanej przez PAH i CEO „Edukacja Globalna w szkole”.

Autor/Autorka (autorzy/autorki): Gabriela Lipska-Badoti, Barbara Rostek, Paulina Szczygieł, Jędrzej Witkowski.



Hari ma 17 lat i pochodzi z małej wioski w Nepalu położonej w Himalajach. W wieku 14 lat zaczął pracować jako tragarz, aby móc zarobić na swoją dalszą edukację i wesprzeć rodzinę, która znalazła się w trudnej sytuacji życiowej. Na co dzień nosi bagaże turystów górskich. Z początku praca ta wydawała mu się bardzo łatwa, bo nie musiał nosić ciężkich rzeczy. Później sytuacja się całkowicie zmieniła i Hari nie mógł nadążyć za resztą tragarzy, z którymi pracował. Chciał porzucić to zajęcie, ale w domu skończyły się pieniądze, nie było środków na jego dalszą edukację i Hari nie miał wyboru. Praca tragarza stała się dla niego codziennością, musi pracować, aby zarobić na utrzymanie siebie i swojego ojca.
Hari wierzy, że ludzie osiągają w życiu sukces poprzez swoją ciężką pracę. Sam jest tego najlepszym przykładem. Przemierzając Himalaje często natrafia na kościół, klasztor czy świątynię. Wstępuje wtedy, aby się pomodlić, choć sam nie należy do żadnej religii; uważa, że każda wiara jest tak samo istotna.
Pracuje ciężko, aby zaoszczędzić na swoją dalszą edukację. Studiuje zarządzanie i turystykę, a ponieważ praca utrudnia mu naukę, pobiera dodatkowe lekcje, aby nie mieć zaległości na studiach. W przyszłości chce zachęcać turystów, aby przyjeżdżali do jego wioski. Ma nadzieję, że to przyczyni się do jej rozwoju.
Hari marzy o tym, aby zbudować w swojej wiosce szpital. Kiedy miał 12 lat, jego mama miała wypadek i nie udało się jej uratować. Po jej śmierci postanowił zostać lekarzem, aby pomagać ludziom w podobnych sytuacjach. Niestety czesne na studiach medycznych okazało się zbyt wysokie.
W codziennej pracy pomaga mu pozytywne nastawienie do świata i rozmowy z napotkanymi na drodze ludźmi. Dzieli się z nimi problemami i odczuciami. Odważnie stawia czoła napotykanym trudnościom. W przyszłości chce pomóc rodzinie, szczególnie swojemu ojcu. Ma nadzieję, że uda mu się to, kiedy ukoń-czy kurs przewodnika górskiego i nauczy się angielskiego.
Hari marzy o tym, aby być osobą, która odniosła największy sukces w swojej wiosce. Dlatego godzi naukę i pracę. Podczas wakacji pracował przez 6 tygodni w Indiach jako tragarz i pomocnik kucharza, teraz uczy się do egzaminów.